Ivan L'ovkin

Ivan L'ovkin
Ammatti:	runoilii
Rodivui:	20. sulakuudu 1903
Roindukohtu:	Aunuksen kuvernementti[d], Ven’an valdukundu[d];
kanzalližus:	Nevvostoliitto;
Kuoli:	21. kezäkuudu 1974 (71 года)
Kuolendukohtu:	Mundärvenlahti, Kondupohjan piiri, Karjalan autonominen sosialistinen neuvostotasavalta[d], Venäjän sosialistinen federatiivinen neuvostotasavalta[d], Nevvostoliitto;

Ivan Ivanovič L’ovkin (1903—1974) nevvostiaijan karjalaine säveldäi, karjalazen rahvahanrunohuon keriäjy, Karjal-Suomelazen nevvostotazavallan arvostettu artistu (1949), Ven’an nevvostotazavallan kul’tuurualan arvostettu ruadai.

Rodivundu[Kohendele | Kohendele tekstua]

Ivan L’ovkin on karjalaine. Rodivui muanruadajien pereheh 20. sulakuudu 1903 Munjärven kyläh. Perehes oli äijy lastu.

Opastundu da ruado[Kohendele | Kohendele tekstua]

Munjärvenlahten kirikköškolan loppiettuu kazakoičči.
Vuozien 1925-1927 aigah oli armies, sluuži Karjalan jegeribataljonas.
Vuozinnu 1927-1929 ruadoi Onegzavodal.
Vuozinnu 1929-1931 opastui Leningruadan karjalazes druamutehnikumas.
Vuozinnu 1931-1935 taidokuhkutusjoukon piälimäine, kudai ruadoi Karjalan nevvostotazavallan Opastuskomissariuatan tyves.
Oli Ižänmuallizel voinal, sluuži meripehotan joukos. Oli ruanittu, vuvvennu 1945 piästetty sluužbas.

Kul’tuurualal[Kohendele | Kohendele tekstua]

Ivan L’ovkin on Karjalan suurimien pajojoukkoloin perustai. Vuvvennu 1936 häi perusti Petrovskoin karjalan rahvahan horan, vuvvennu 1938 – Vieljärven karjalan rahvahan horan.
Vuozien 1945—1963 aigah oli perustettuloin horien ohjuajannu.
Oli myö Anuksen rahvahan horan ohjuajannu.
Ivan L’ovkin kirjutti enämbän 70 pajuo. Niilöin joukos on ven’alazien pajoloin kiännökset karjalakse da omat kirjutetut pajot, častuškat, runot karjalan kielel. Äijät niilöis roittih Karjalas rahvahan pajoloikse, kudamat tänäpäi kuulutah Karjalan monien pajojoukkoloin repertuarah. Niidy pajattau Karjalan valdivolline Kantele-ansambli, karjalan rahvahan Oma Pajo -hora, Myllärit, Petrovskoi hora da muut.

Kuulužat pajot[Kohendele | Kohendele tekstua]

«Ruskei neičyt, valgei neičyt»
«Kazvatti mami minun»
«Ongo kaunis Karjala»
«Kuldaizen kel istuimmo»
«Ruispeldo»
«Gul’aičin minä»
«Petroskoi».

Festivualit[Kohendele | Kohendele tekstua]

Kondupohjan piiris pietäh Ivan L’ovkinale omistettuu festivualii: ”Karjalan mändylöin pajot”.

Kirjalližus[Kohendele | Kohendele tekstua]

Карелия: энциклопедия: в 3 т. / гл. ред. А. Ф. Титов. Т. 2: К — П. — Петрозаводск: ИД «ПетроПресс», 2009. С. 159—464 с.: ил., карт. ISBN 978-5-8430-0125-4 (т. 2)

Linkit[Kohendele | Kohendele tekstua]