Väinämöine

On otettu Wikipedii-späi
Akseli Gallen-Kallela: Sammon puolustus (1896). Väinämöine puolustau Sampo-melliččiä Louhelpäi.

Väinämöine on Kalevalan piähahmoloi, da suomelazen da karjalazen kanzanrunohuon da mifolougien tärgevimii hahmoloi. Väinämöine on runonlaulai da suuri tiedäi, kuduas on vie jumalallizii piirdehii. Hänes käytetäh Kalevalas puaksuh runuo

Vaka vanha Väinämöine,
tietäjä iänikuinen.

Väinämöine on monen tarinan hahmonnu, puaksuh piäozanottai. Merkittävii kerdomuksii (tarinoi) ollah:

Väinämözen da muailman roindu[kohenda | kohenda tekstu]

Väinämöine da Sampo[kohenda | kohenda tekstu]

Väinämözen laulu da soitto[kohenda | kohenda tekstu]

R. W. Ekman: Väinämöisen soitto (1866)

Venehenveisto[kohenda | kohenda tekstu]

Väinämözen huavu[kohenda | kohenda tekstu]

Kalevalan Väinämöine[kohenda | kohenda tekstu]

Kalevalas Väinämöine on Ilmattaren, ilman immen da meren poigu. Hän viettäy meres kellujan muaman kohtus kolmekymmen vuottu da algau jo syndyjes avvuttua maailman luomizes. Kalevalan tarinois Väinämöine oppiu ottua mučoikse Ainon, Joukahaizen sizären, ga Aino tappau oman ičen upottuu.

Suhteh toizih miifoih[kohenda | kohenda tekstu]

Orfeus soittau liirua eläimien keskes.

Väinämözes on huomattavua samankaldaižuttu kreikkalazen mifolougien suuren runoilijan da soittajan Orfeinke.

Kačo vie[kohenda | kohenda tekstu]

Lähtehet[kohenda | kohenda tekstu]